Γιατί το Ναύπλιο είναι καλύτερο τον Σεπτέμβριο

Όταν όλοι επιστρέφουν στην πόλη ευχόμενοι "Καλό φθινόπωρο", για μένα αρχίζει η πιο γλυκιά εποχή του χρόνου στο Ανάπλι!

- Οι πεζόδρομοι αδειάζουν από τους παραθεριστές του Αυγούστου και η πόλη ανασαίνει από τη βουή, αναδεικνύοντας τη φυσική της ομορφιά.
- Φωτογραφίζεις τις πιο γραφικές γωνιές της πόλης, χωρίς να φαίνεται στο βάθος ακόμα ένα γκρουπ τουριστών που –ναι- έκανε ακριβώς το ίδιο με σένα.
- Βρίσκεις άνετα ξαπλώστρα στα beach bars, και μάλιστα στην μπροστινή σειρά -εσύ και η θάλασσα- χωρίς τίποτα να διακόπτει αυτή την ιδιαίτερη δυαδική σχέση!
- Δεν περιμένεις πια στην ουρά, για να πάρεις το αγαπημένο σου παγωτό καϊμάκι.
- Είναι η σειρά σου να γίνεις τουρίστας, να πάρεις το τρενάκι και να κάνεις μια βόλτα, να νοικιάσεις ποδήλατο ή απλά να περπατήσεις στην Αρβανιτιά φορώντας το αλμυρισμένο σου ψάθινο καπέλο.
- Απολαμβάνεις τη γρήγορη εξυπηρέτηση στα ταβερνάκια δίπλα στο κύμα.
- Χαζεύεις με τις ώρες στα μαγαζιά, δοκιμάζεις σανδάλια και αγοράζεις καφτάνια για το επόμενο καλοκαίρι.
- Πηγαίνεις μια εκδρομή στη Νεμέα και δοκιμάζεις αγιωργίτικο στα οινοποιεία της.
- Ξαναπηγαίνεις να δεις την έκθεση ζωγραφικής στον αγαπημένο σου πολυχώρο, αυτή τη φορά χωρίς άγχος να κάνεις γρήγορα για να βρεις μετά άδειο τραπέζι.
- Κάνεις βραδινό μπάνιο με μοναδική παρέα τα τζιτζίκια, που ακόμα τραγουδούν τη νύχτα και θέα ψηλά, στον έναστρο ουρανό. Να, η Αφροδίτη, βλέπεις πόσο φωτεινή είναι;
- Πας στο θερινό σινεμά με μια ζακετούλα στο χέρι, παίρνεις ποπ κορν και κρύα μπυρίτσα και κάθεσαι όπου θέλεις -όχι όπου βρίσκεις.
- Μαζεύεις τα τελευταία σύκα από τη συκιά του γείτονα και σου φέρνουν πεσκέσι σταφύλια και φιστίκια.

Παρατείνεις το καλοκαίρι σου όσο μπορείς, κάνεις σχέδια για τον χειμώνα, παίρνεις αποφάσεις με καθαρό μυαλό, και σιγά σιγά τακτοποιείς στη θέση τους τα φουσκωτά θαλάσσης, ετοιμάζεις τη βαλίτσα της επιστροφής και αφήνεις και ένα-δύο μαγιό στην άκρη, για την επόμενη φορά που θα έρθεις στο Ναύπλιο -την πόλη που δεν χορταίνεις ποτέ να συναντάς, χειμώνα-καλοκαίρι!