Κελλάρι

"Πάμε για ουζάκι και μεζεδάκια στο Κελλάρι;" μου πρότεινε μια καλή μου φίλη που μένει στο Ναύπλιο και δέχτηκα αμέσως. Πρώτον, γιατί οι ντόπιοι ξέρουν όλα τα καλά στέκια και τους εμπιστεύομαι τυφλά, και δεύτερον, είχε έρθει η ώρα να δω από κοντά γιατί εδώ και έναν χρόνο μιλάνε όλοι στην πόλη για αυτό το μεζεδοπωλείο-εστιατόριο-ταβέρνα στην Μπουμπουλίνας.

Ατμόσφαιρα καλαισθησίας και οικειότητας
Εδώ, στην Ακτή Μιαούλη, τον πιο γραφικό σύνδεσμο μεταξύ λιμανιού και παλιάς πόλης, στο ισόγειο ενός όμορφου αναπαλαιωμένου αρχοντικού στεγάζεται το περίφημο Κελλάρι των αδερφών Σκούρα, Δημήτρη και Παναγιώτη.
Μεσημέρι μιας ανέμελης Κυριακής, το φως του ήλιου στέκεται σαν χάδι πάνω στα μεγάλα παράθυρα σε λαδί απόχρωση και στη γλυκιά ώχρα των τοίχων - ένας χρωματικός συνδυασμός απόλυτα ταιριαστός στην αισθητική παλέτα της παλιάς πόλης. Έξω ακριβώς από το μαγαζί, στην περαντζάδα του πεζοδρόμου, τα ντυμένα με καρό τραπεζομάντηλα τραπεζάκια και οι μπλε και λευκές καρέκλες είναι γεμάτα κόσμο, που απολαμβάνει την κυριακάτικη ραστώνη.
Το δικό μας τραπέζι έχει κλειστεί ακριβώς απέναντι, στον μεγάλο εξωτερικό, προστατευμένο χώρο του μαγαζιού, που χαρίζει ανεμπόδιστα τη θέα στη θάλασσα, το λιμάνι και μέρος του πλαϊνού πεζόδρομου της Αθανασίου Σιώκου. Πάνω από τα τραπέζια, σειρές λαμπιόνια και φυτά κρεμασμένα από ψηλά χαρίζουν τη δική τους αισθητική νότα σε αυτόν τον φροντισμένο, οικείο χώρο.
Αφήνω για λίγο την παρέα μου, για να πω ένα γρήγορο "γεια" στον σεφ και την ομάδα του και να εξερευνήσω τον φωτεινό, εσωτερικό του χώρο, που ομολογώ πως λατρεύω με την πρώτη ματιά.
Το ντυμένο με ξύλο πάτωμα φιλοξενεί γύρω στα 10 τραπεζάκια με καρέκλες με μαξιλαράκια από κουρελού (τι όμορφη λεπτομέρεια!). Μια σειρά ράφια με κρασιά και κρεμασμένα ανάποδα ποτήρια, αλλά και πρωτότυπα φωτιστικά φτιαγμένα από το πάνω μέρος δρύινων βαρελιών συνδέονται άμεσα με την απόλαυση του οίνου και την ονομασία του μαγαζιού. 
Στέκομαι για λίγο σε διακοσμητικές λεπτομέρειες, όπως τα ξύλινα καράβια και οι κορνίζες, που πλαισιώνουν ασπρόμαυρες ρετρό φωτογραφίες και γλυκαίνει η ψυχή μου. Χαζεύω τα αμέτρητα μπουκαλάκια ούζου, τα βάζα με τις ελιές και τα ζυμαρικά τοποθετημένα σε γωνιές του ψηλού πάγκου, που διαχωρίζει την κουζίνα. Την ώρα εκείνη, ο Παναγιώτης με οδηγεί λίγα βήματα προς τα αριστερά και βρίσκομαι μπροστά σε έναν υπέροχο πριβέ χώρο, με λίγα τραπεζάκια και μια σκάλα που οδηγεί ψηλά, πού λέτε; Ναι, καλά υποθέσατε, σε ένα κελάρι!  

Το μυστικό της επιτυχίας
Δίνω τα συγχαρητήριά μου στον Παναγιώτη για την αφαιρετική διακόσμηση, που διανθίζεται με παραδοσιακού τύπου προσθήκες και που με έναν ευφυή τρόπο εκφράζει την τριπλή ιδιότητα του μαγαζιού: μεζεδοπωλείο - εστιατόριο - ταβέρνα, με μια εξαιρετική ισορροπία. 
Μετά από έναν -ομολογουμένως- επιτυχημένο πρώτο χρόνο λειτουργίας, ζητώ από τον Παναγιώτη να μου πει το μυστικό της επιτυχίας, και οι λέξεις-κλειδί της κουβέντας μας τα λένε όλα: "ποιότητα", "ελληνικό φαγητό", "πειραγμένα πιάτα", "διαφορετικό μεζεδοπωλείο", "κρασιά Σκούρα" (σ.σ. εξάδελφος των ιδιοκτητών ο μοναδικός Γιώργος Σκούρας), "σπιτικές αλοιφές", "φρέσκα υλικά", "χειροποίητα ζυμαρικά", "σπιτικά γλυκά του κουταλιού", "αυθεντικές πρώτες ύλες". 
Ο Παναγιώτης με έχει προϊδεάσει θετικά, και επιστρέφοντας στην παρέα μου, παίρνω αμέσως στα χέρια μου τον κατάλογο. Στο ξύλινο εξώφυλλό του, ένα πουλάκι πάνω σε κλήμα, η λέξη "Κελλάρι" γραμμένη καλλιγραφικά και μια κόκκινη σφραγίδα από βουλοκέρι αποδεικνύουν ότι τα πάντα εδώ έχουν φροντιστεί έως και την τελευταία λεπτομέρεια.

Η ποιότητα στο φαγητό
Στο προκείμενο τώρα: τι να φάμε; Ξεκινάμε από τις χειροποίητες αλοιφές, και δυσκολευόμαστε να επιλέξουμε: τζατζίκι, τυροκαυτερή, μελιτζανοσαλάτα, ταραμάς, καβουροσαλάτα, πατατοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και κάπαρη ή φάβα παραδοσιακή Σαντορίνης; Επιλέγουμε την τελευταία και ομολογώ, ότι μια πιρουνιά και μόνο σε ταξιδεύει με τη μοναδικότητα της γεύσης της στο αγαπημένο νησί των Κυκλάδων.
Το γευστικό ταξίδι συνεχίζεται με μια σαλάτα Κελλάρι με ψητά λαχανικά, τυρί ανεβατό Γρεβενών, μπιζέλια, καλαμπόκι και ντρέσινγκ μελιού επάνω σε χειροποίητο φύλλο μυρωδικών, και με μια παντζαροσαλάτα με σως γιαουρτιού, ξινόμηλο και καβουρδισμένο κουκουνάρι.
Να σημειώσω εδώ, ότι είχαμε κανονίσει να πιούμε ουζάκι και να τσιμπήσουμε λίγους μεζέδες, η αλήθεια είναι, όμως, ότι οι μυρωδιές από τα πιάτα που έφταναν πάνω σε δίσκους στα διπλανά τραπέζια μας έκαναν να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης. Και αλήθεια, ποιος μπορεί να αντισταθεί σε ένα μπουγιουρντί με φέτα ορεινής Αργολίδας στο πήλινο, με ντομάτα και καυτερή πιπεριά ή στην περίφημη οματιά, το κρητικό χειροποίητο λουκάνικο, με αυγά στο τηγάνι και καυτερή πιπεριά;
Είχα ακούσει τόσα εκθειαστικά σχόλια για τον μουσακά, να μην σχημάτιζα προσωπική άποψη δοκιμάζοντας τα πυργάκια μουσακά με κρέμα τυριών; Όσο για τους λαχανοντολμάδες αυγολέμονο, μόνο με μια λέξη μπορώ να τους περιγράψω: ευτυχία.  
Και λογικό είναι τώρα να με ρωτήσεις: "Ψαρομεζέδες πήρατε τελικά;". Εννοείται πως ναι! Οι σαρδέλες στη σχάρα σε μπρουσκέτα ξεπέρασαν κάθε μας προσδοκία, ενώ τα μύδια κρασάτα αρωματισμένα με σκόρδο ήταν αληθινή αποκάλυψη για τον ουρανίσκο μας.
Από τα θαλασσινά, η απόφασή μας να δοκιμάσουμε μπακαλιάρο σε τραγανή κρούστα με χειροποίητη σκορδαλιά και καλαμάρι σχάρας με σαλάτα και μαύρο ταραμά μας δικαίωσε, ενώ -μην σου ακουστεί περίεργο- εδώ ευχαριστήθηκα φρεσκοκομμένη τηγανητή πατάτα -πόσο σπάνιο πια να τη βρεις!
Με τόσες εξαιρετικές, μία προς μία, γεύσεις στο τραπέζι μας (που σημειωτέον έφταναν με σταδιακό, σωστό ρυθμό, αν και ημέρα Κυριακή), με ωραίο ουζάκι, που γέμιζε και ξαναγέμιζε τα ποτήρια μας, και τραγούδια ελληνικά και καλή παρέα, περιττό να σου πω, ότι πήγαμε μεσημέρι και όταν κλείσαμε το λουκούλλειο γεύμα μας με μια σπιτική, πεντανόστιμη καρυδόπιτα, ήταν πια αργά το απόγευμα!

Η κατακλείδα...
Περπατώντας στην παραλιακή της Μπουμπουλίνας προς τον Φάρο, και ενώ η παρέα μου με ρωτούσε αν είχαν δίκιο που με έφεραν στο Κελλάρι, κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα να βγάζει φλόγες στη θάλασσα, ήξερα. Ναι, οι ντόπιοι φίλοι μου είχαν δίκιο. Ναι, όλα τα θετικά σχόλια που είχα διαβάσει για το Κελλάρι είναι πραγματικά, και του αξίζουν ακόμα περισσότερα! Μεθυσμένη όχι από το ούζο, αλλά από τη γερή δόση ποιότητας, εξυπηρέτησης και αυθεντικότητας που μου πρόσφερε αυτό το μαγαζί, έστρεψα το βλέμμα στην παρέα μου και τους είπα αποφασιστικά: "Την επόμενη βδομάδα, πάλι στο Κελλάρι, για φρέσκο ψάρι!", και συμφώνησαν όλοι.
Να μου το θυμηθείτε: το Κελλάρι ήρθε για να μείνει και να γράψει τη δική του ιστορία στο Ναύπλιο, και εμείς θα είμαστε εδώ να το χαιρόμαστε και να μοιραζόμαστε μαζί του μερικές από τις ομορφότερες στιγμές μας.   

Αυτό το ήξερες;
Αν είσαι οπαδός των κρεατικών, στο Κελλάρι θα βρεις εξαιρετικές επιλογές σε ποικιλία, μην ξεχάσεις όμως να δοκιμάσεις σουβλάκι αρνί με ελληνικό μπριάμ, μοσχαράκι γιουβέτσι και συκώτι μοσχαρίσιο στη λαδόκολλα με πέστο μυρωδικών.
Αξίζει να δοκιμάσεις τα πιάτα ζυμαρικών, όπως οι χειροποίητες χυλοπίτες με σύγκλινο Μάνης και μυζήθρα και η μακαρονάδα του ψαρά.
Μαγειρευτά πιάτα ετοιμάζονται καθημερινά. Ρωτήστε το ευγενικό και εξυπηρετικό προσωπικό για τα πιάτα ημέρας, όπως επίσης για τις σούπες τους και φυσικά για τις φρέσκιες ψαριές.
Εκτός από ουζάκι, που ήπιαμε εμείς, μπορείς να πιείς ωραίο τσιπουράκι, μπύρα και –εννοείται- κρασί, χύμα ή ετικέτα Σκούρας. Για τα μικρά παιδιά, προτείνω τον φυσικό χυμό πορτοκάλι ή την σπιτική λεμονάδα.
Στο Κελλάρι μπορεί να πετύχεις και ζωντανή μουσική με μπουζούκι και κιθάρα –σίγουρα θα σου μείνει αξέχαστο! Μάλιστα, στη χειμερινή περίοδο, Παρασκευή και Σάββατο βράδυ ή/και Κυριακή μεσημέρι το ελληνικό Live είναι σταθερά στο πρόγραμμα!
Οι αδερφοί Σκούρα είναι ιδιοκτήτες και του Yacht Nafplio, ακριβώς δίπλα, όπου μπορείς να συνεχίσεις με καφέ ή με ποτό, ανάλογα την ώρα της ημέρας.


Ελληνική κουζίνα

Υπηρεσίες
Πακέτο, Μουσική, Wi-Fi

Περίοδος λειτουργίας
Όλο το χρόνο.

Ωράριο Λειτουργίας
Κάθε μέρα: 12:00 έως 23:30